Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Οι άνθρωποι είναι περίπλοκοι και ο συγγραφέας δεν αποφεύγει να εξετάσει τις αντιφατικές αντιλήψεις της ανθρώπινης φύσης και τις εύθραυστες συνδέσεις που δημιουργούν οι άνθρωποι μεταξύ τους. Για παράδειγμα η ψυχωτική της υπόθεσης τυχαίνει επίσης να είναι γοητευτική και γενναιόδωρη, γνωρίζει πώς να είναι κοινωνική αλλά τυχαίνει επίσης να είναι ψυχρή και μάλλον αδίστακτη. Η νεαρή γυναίκα...
Στιγμιότυπα Πολέμου (2009)
Από τις ελάχιστες καλές ταινίες του Κόλιν Φάρελ. Όχι οτι φταίνε οι ταινίες, αλλά δεν τον λες και χαρισματικό ηθοποιό. Είναι σαφώς καλύτερος σε ταινίες που δεν παίζει τον εκτελεστή ήρωα, αλλά σε περισσότερο δραματικές, όπως αυτή εδώ, Ο Δικηγόρος ή το Η Μαγική Ομπρέλα. Η ταινία διαδραματίζεται κατά την διάρκεια ενός ιδιαίτερου πολεμικού θέματος (και μόνο γι αυτό, αξίζει μια ευκαιρία),...