Η ταινία θυμίζει πολύ την ταινία του 1987 "Ελπίδα και Δόξα", μόνο που εκείνη η ταινία ήταν πολύ καλύτερη. Στην πραγματικότητα, αυτή η ταινία μου θύμισε πολλά από τα είδη ταινιών που κυκλοφόρησαν στα τέλη της δεκαετίας του '80 και σε όλη τη δεκαετία του '90, επιτυχημένες και ευχάριστες ταινίες με δόλωμα για Όσκαρ. Παρόλα αυτά, ο σκηνοθέτης Branagh συγκέντρωσε ένα συνεργείο καλών...
Λοιπόν η ταινία είναι καλογυρισμένη καλά σκηνοθετημένη με καλούς ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και με μία ατμόσφαιρα που αντικατοπτρίζει πειστικά τη δεκαετία στην οποία αναφέρεται. Όμως το σενάριο κινείται από την αρχή έως το τέλος στη σφαίρα της φαντασίας και ουσιαστικά η Σαρλίζ θερόν εμφανίζεται ως wonder woman ή μία θηλυκή james bond. Τα παραπάνω τα έχουμε δει δεκάδες...
Mudbound: Δάκρυα στον Μισισιπή (2017)
Βλέπω ότι κάποιες από τις κριτικές του Mudbound λένε ότι είναι πολύ αργό, κορυφώνεται μόνο κοντά στο τέλος και στερείται εστίασης σε μεγάλο μέρος της εξέλιξης. Και είναι αλήθεια ότι για την πρώτη ώρα, είναι δύσκολο να γνωρίζουμε προς ποια κατεύθυνση οδεύει η ταινία. Είναι επίσης αλήθεια ότι πολλές από τις σκηνές στο πρώτο μισό του δεν είναι απαραίτητες για το τελικό προϊόν. Αλλά...