Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Η ταινία ήταν χειρότερη από απλά μια απογοήτευση - ήταν ένα απογοητευτικό χάος ενός παζλ που δυσκολευόμουν να παρακολουθήσω καθώς γινόταν όλο και πιο περίπλοκο. Το νόημα της ιστορίας είναι να ανακαλύψεις ποιά είναι η ιστορία. Μετά από περίπου 30 λεπτά δε με ένοιαζε πλέον γιατί ήταν τόσο απίστευτα συγκεχυμένο που δεν είχα άλλη επιλογή από το να το παρατήσω. Δεν μπορούσα να καταλάβω...
Στα Όρια (2006)
Ειναι μια απο τις ταινιες η οποια απο την αρχη μεχρι και το τελος κρατα τον θεατη σε αγωνια.Παραλληλα ομως θα μπορουσα να πω πως διατηρει και μια μικρη δοση παθους.Με λιγα λογια,παρακολουθειται ευχαριστα,χωρις να περιεχει σκηνες πορνο και βιας.Βασικα,για να πω την αληθεια,σε εμενα μου αρεσε τοσο πολυ που μολις την πρωτοειδα στην τηλεοραση,αμεσως την επομενη ημερα ετρεξα να την αγορασω...