Συμπαθητική ταινία. ΤΑ ΣΥΝ: Η εκ νέου συμμετοχή της Σάρον Στόουν στο ρόλο της Κάθριν Τραμέλ (δεν θα μπορούσα να φανταστώ άλλη ηθοποιό), η συμμετοχή στην ταινία της σπουδαίας Αγγλίδας ηθοποιού Σαρλότ Ράμπλινγκ, οι εκπλήξεις-ανατροπές το τελευταίο μισάωρο της ταινίας, οι αινιγματικοί μορφασμοί των 2 βασικών πρωταγωνιστών στις τελευταίες σκηνές της ταινίας, το "περίεργο"-μη αναμενόμε...
Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Terra (2015)
Καθώς μεγαλώνω, αποκτώ περισσότερη εμμονή με την πολιτική, τη θρησκεία και τα χρήματα. Συχνά αναρωτιέμαι γιατί, εμείς ως άνθρωποι έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία βασισμένη στον φόβο και συνεχίζουμε να την επιβάλλουμε σε κάθε πολιτισμό που διαφέρει από τον δικό μας. Υπάρχει θεός ή μπορούμε να βασιστούμε μόνο στον εαυτό μας για να ζήσουμε μια ζωή κυνηγώντας έναν τρόπο να βγάλουμε...