Εδώ τα πράγματα είναι αμφίρροπα. Από τη μία η συνηθισμένη χολιγουντιανή υπερβολή καθώς ένας σούπερ μπαμπάς προστατεύοντας την κόρη του σκοτώνει όποιον βρει στο πέρασμα του. Από την άλλη δεν μπορούμε να παραβλέψουμε τη διαφορετικότητα του ρόλου του Mel Gibson αυτή τη φορά, ο οποίος αν και σε μεγάλη ηλικία έχει την ένταση και το παρουσιαστικό ενός νεότερου ηθοποιού. Να υπογραμμίσουμε...
Όταν πρόκειται για κωμωδίες κατασκόπων, έχω δει τις περισσότερες από τις πρόσφατες και πολλές από τις παλαιότερες. Είναι ένα είδος που βασίζεται σε ανατροπές πλοκών που τις περισσότερες φορές, μπορείτε να τις δείτε από μίλια μακριά, ειδικά αν έχετε ήδη δει μερικές. Αυτή εδώ δεν διαφέρει. Καμία πραγματική πλοκή δεν είναι πραγματικά εκπληκτική, συμπεριλαμβανομένου του τελικού "αστείου"....
Το Πείραμα του Στάνφορντ (2015)
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...