Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ο Πολ Τζιαμάτι στα καλύτερά του. Μια εξαιρετική ερμηνεία στον ρόλο του Μπάρνει, ενός παραγωγού της τηλεόρασης που βρίσκει τελικά τον έρωτα της ζωής του στη τρίτη σύζυγό του Μίριαμ, που υποδύεται η Ρόζαμουντ Πάικ. Ο Μπάρνει είναι ένας θυελλώδης χαρακτήρας, εγωιστής, επιπόλαιος, αυτοκαταστροφικός που στο τέλος θα τον καταβάλει η νόσος του Αλτσχάιμερ (πιθανότητα, γιατί ποτέ δεν αποκαλύφθηκε...
Sleepers (1996)
Δυνατό θέμα, πολλαπλά ζητήματα, χλωμή κινηματογραφική απόδοση που δεν πείθει.. Δεν με συγκίνησε αναλογικά με τα θέματα που διαπραγματευετσι.. Οι πολλοί και "πολύς" αστέρες με μη πειστικές ερμηνείες.. Και μια χτυπητή σεναριακή αδυναμία που τινάζει στον αέρα όλο το σκηνικό που έστησε ο Μπρ. Πητ ως εισαγγελεας: το "άλλοθι" για το οποίο ψευδομαρτηρησε ο παπα- Νίρο, δεν το είχαν επικαλεστει...