Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Παρακολούθησα την σειρά με μεγάλες προσδοκίες , δυστυχώς όμως με απογοήτευσε πλήρως. Σύμφωνα με την κεντρική ιδέα θα περίμενα να δίνει μεγάλη βάση στον ψυχισμό των χαρακτήρων και να είναι πολύ πιο μελετημένη αυτή η πρωτόγνωρη συνθήκη , που προφανώς δεν έχουμε ζήσει όμως ο σεναριογράφος θα έπρεπε νιώσει πως το έχει ζήσεις και τι θέλω να πω. Οι αντιδράσεις και το σκεπτικό τον ηρώων...
Φίλοι ή Κάτι Παραπάνω (2013)
Εδώ δεν υπάρχει μια πρωτότυπη ιδέα ούτε η ταινία παραμένει μακριά από τις συνηθισμένες ρομαντικές κωμωδίες και η πλοκή είναι κάπως προβλέψιμη. Αλλά παρόλο που έχει όλα τα συστατικά για ένα ακόμα συνηθισμένο ρομάντζο, είναι φρέσκο και διασκεδαστικό. Κυρίως λόγω του Radcliffe και της Kazan, των πρωτότυπων διαλόγων και αποφεύγοντας τη καθαρή. Επίσης, η ιστορία από μόνη της φαίνεται...