Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Το να είσαι φτωχός από επιλογή είναι πολύ διαφορετικό από το να είσαι φτωχός από ανάγκη. Το "Η Χώρα των Νομάδων" δεν είναι κακή ταινία, αλλά είναι πολύ υποκριτική ή τουλάχιστον μια πολύ αφελής ταινία. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που «ταξίδευαν» και κατακτούσαν τη Δύση το έκαναν αυτό όχι λόγω της επιθυμίας για περιπέτεια αλλά λόγω των τρομερών συνθηκών που ζούσαν. Απλώς ήλπιζαν...
Η Ιστορία της Ναχίντ (2015)
Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...