Όποιος περίμενε να δει κάτι καλύτερο από τον Ντουέιν Τζόνσον, καλά να πάθει. Λίγο φαντασίας, λίγο περιπέτεια, λίγο καταστροφής, λίγο Jumanji 2, λίγο San Andreas Επικίνδυνο Ρήγμα, λίγο ο Πλανήτης των Πιθήκων και πολυυυυυυ Godzilla, η ταινία απογοητεύει πολύ νωρίς, καθώς η συνέχεια γίνεται αντιληπτή από νωρίς - ακόμα και οι σκηνές μάχης των ζώων - και ακόμα περισσότερο αν έχεις δει...
Ο φτωχός παλιός καλός Al Pacino έχει περάσει την εποχή που μεσουρανούσε και ο Karl Urban δεν πάει παρακάτω. Η υποκριτική ήταν οριακά αποδεκτή, η ιστορία ήταν πεζή, χωρίς αγωνία και όχι πολύ έξυπνη αν και προσπάθησε τόσο σκληρά να είναι ... ω, και το τέλος - εδώ τι να πούμε - αλλά ο σκηνοθέτης έχει προφανώς αυταπάτες μεγαλοπρέπειας αν νομίζει ότι θα υπάρξει ένα Το Παιχνίδι του Δολοφόνου...
Ημερολόγια του Τσερνομπίλ (2012)
Οι Αμερικανοί κατάφεραν να γελοιποιήσουν ακόμα και το Τσέρνομπιλ. Χιλιοπαιγμένο σενάριο όπου μερικοί ατάλαντοι Αμερικανοί πιτσιρικάδες, ταξιδεύουν κάπου στην Ευρώπη και το ταξίδι τους καταλήγει εφιάλτης. Η σκηνοθεσία είναι χειρότερη και από αυτή του χειρότερου ντοκιμαντέρ και η κάμερα πιο ενοχλητική και από το the blair witch project. Ευτυχώς η παταγωδης αποτυχία όλων των συντελεστών...