Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
The Regime (2024)
Αυτό θα γίνει ένα κλασικό κάλτ! Τόσες πολλές αξιόλογες ατάκες και ξεκαρδιστικές στιγμές! Σουρεαλιστικά, ανόητα, και η Κέιτ και ο Ματίας είναι και οι δύο εκπληκτικά καλοί - διακριτικοί και σημαντικοί ταυτόχρονα, με τρελή χημεία. Η πλήρης αποκάλυψη: είμαι θαυμάστρια της δουλειάς του Matthias εδώ και πολύ καιρό. Λατρεύω τη φυσκότητά του. Χρησιμοποιεί τη στάση και την κίνησή του για...