Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Είναι κρίμα να βλέπουμε ταινίες να έχουν ως κύριο άξονα τα social media, σαν να μας είναι κάτι μακρινό η απρόσιτο ή σαν να είναι ο μόνος τρόπος για να φτάσει το σενάριο τη πλοκή εκεί που θέλει. Η ταινία είχε τις προδιαγραφές, την ατμόσφαιρα, τους ηθοποιούς, τους διαλόγους και τη μουσική για να μας δώσει κάτι ξεχωριστό. Και πράγματι τα πρώτα 20 λεπτά έδιναν την αίσθηση ότι θα δούμε...
Demolition Man (1993)
Μια από τις αναμφίβολα επιτυχημένες ταινίες δράσης-φαντασίας της δεκαετίας του '90. Σήμερα, με δυσκολία βλέπεται, έχει όμως το στοιχείο καλτ γι αυτούς που έζησαν αυτές τις ταινές εν τη γεννέσει τους. Χαρακτηριστικό αυτών των ταινιών και γενικότερα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας, είναι οτι πάρα το γεγονός οτι αναφέρονται στο μέλλον, δεν μπορούν να αγγίξουν καν τη πραγματικότητα...