Η ταινία ξεκινά καλά, με ένα θέμα όχι πρωτότυπο, αλλά ίσως το πρώτο στον ευρύτερο ελληνικό κινηματογράφο. Η ιστορία συνηθισμένη (όπως στο Επίθεση στη Γουόλ Στριτ) με μια κατάσταση ομηρίας και τέλος μάλλον προβλέψιμο και ατυχές. Η ατμόσφαιρα είναι καλή και οι προσδοκίες του τηλεθεατή είναι πολλές, αλλά κρατάν λίγο. Η εμφάνιση της αστυνομίας σηματοδοτεί για μένα το ουσιαστικό τέλος...
Θα τη λάτρευα αν ήμουν στην ηλικία των 14-18. Μπορεί να αναφωνούσα και ένα "Ααααααααα", εντυπωσιασμένος με όλον αυτόν τον χαμό που γίνεται. Τώρα πια, με αφήνει όχι απλώς αδιάφορο, αλλά δυσαρεστημένο καθώς δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε έναν ώριμο θεατή. Ναι, την είδα, γι αυτό και μπορώ να εκφέρω γνώμη, αν και δε νομίζω οτι η γνώμη μου θα ήταν διαφορετική αν δεν την είχα δει, γνωρίζοντας...
Τα Πνεύματα του Ινισερίν (2022)
5 χρόνια μετά τη λαμπρή σκοτεινή κωμωδία του «Οι Τρεις Πινακιδες Εξω απο το Εμπινγκ, στο Μιζουρι», ο Martin Mcdonagh σκηνοθετεί μια άλλη λαμπρή ιστορία για τη φιλία, τη φιλοδοξία και τη μοναξιά. Η ταινία περιστρέφεται γύρω από 3 αυτά τόξα και και τα 3 έχουν τα τέλεια συμπεράσματά τους και τέμνονται έξυπνα. Είναι ένα από τα καλύτερα σενάρια που έχετε δει ποτέ. Όπως στο Οι Τρεις Πινακιδες,...