Έπρεπε κάπως να επεξεργαστώ την υπόθεση καθώς προχωρούσε. Είναι ασφαλές να πούμε ότι διαδραματίζεται σε έναν «φανταστικό» κόσμο του. Βασίζεται σε μια παλιά Ιαπωνική ιστορία και στη συνέχεια διασκευάστηκε σε ένα είδος δυτικού πολιτισμού, απλά κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, εξ ου και η χρήση των «ιπποτών» έναντι των «σαμουράι». Αν έχετε δει το προμόσιον, τότε δεν μπορεί να μην είδατε...
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Μπρίτζερτον (2020)
Γενικά είμαι οπαδός των μυθιστορημάτων. Η Τζούλια Κουίν φημίζεται για το πνεύμα της και ο χαρακτήρας της - η Lady Danbury - είναι μια ιδιαίτερα αγαπητή και κλασική γυναικεία μορφή που πρωταγωνιστεί σε αυτή την ταινία. Όποιος έχει προσαρμόσει τα βιβλία της για το Netflix στερείται οποιουδήποτε πνεύματος σε τραγικό βαθμό. Το γράψιμο είναι απαίσιο και ασύμφωνο με τα μυθιστορήματα...