Αν σας άρεσαν άλλες ταινίες του συγγραφέα Nicolas Sparks, αυτή θα την απολαύσετε. Είναι ζεστή και απεικονίζει τι είναι να αγαπάς κάποιον άνευ όρων. Είναι ένα γλυκό και αισθησιακό καρδιοχτύπι ενός νεαρού ζευγαριού που αγωνίζεται να συναντηθεί ενώ ταυτόχρονα ο καθένας ακολουθεί τα όνειρά του. Η Σοφία, θέλει να ακολουθήσει το πάθος της για την τέχνη και ο Λουκ ακολουθεί το πάθος του...
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...
Οι Άθλιοι (1998)
Όταν μιλάμε για κλασικές ταινίες, μιλάμε για το Οι Άθλιοι. Βασισμένη στο ομώνυμο και πασίγνωστο βιβλίο του Βίκτωρ Ουγκώ, πρόκειται για μια ταινία που κυκλοφόρησε δεκάδες φορές για 100 χρόνια, από το 1912 μέχρι το 2012. Αυτή εδώ, είναι μάλλον από τις καλύτερες εκδοχές της, με Λίαμ Νίσον και Τζέφρει Ρας να γεμίζουν απλόχερα τις σκηνές (αν και όχι τόσο έμπειροι τότε). Η ιστορία αναμφίβολα...