Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Περιληπτικά: Οι τραυματισμοί που υπέστησαν δύο στρατιώτες πίσω από τις εχθρικές γραμμές στο Αφγανιστάν ξεκινούν μια σειρά από γεγονότα που περιλαμβάνουν έναν βουλευτή του κογκρέσου, μια δημοσιογράφο κι έναν καθηγητή. Η ταινία αφορά ερωτήσεις και όχι απαντήσεις και είμαστε όλοι ευγνώμονες για αυτό. Όταν τέλειωσε η ταινία, ένιωσα ένα βάρος στο στήθος μου γιατί πιστεύω στην εγκυρότητα...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...