Δυστυχώς η ταινία αυτή δε σώζεται με τίποτα! Δε λέω, έχει μεγάλα ονόματα. Από την άλλη, τα "μεγάλα" ονόματα που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι τόσο πολλά... Η ιστορία; Πιο καθημερινή κι από τη δική σας! Οι χαρακτήρες; Αν εξαιρέσουμε τους δύο πρωταγωνιστές, κανείς από τους υπόλοιπους δεν βοηθάει λόγω υπερβολής. Το χιούμορ; Αφήστε καλύτερα... Με λίγα λόγια, αδιάφορη προς κακή. Την ίδια...
Η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι παρανοική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και εξαιρετικά άτακτη, αλλά με άφησε κάπως ψυχρό. Η Έμα Στόουν υποδύεται το τέρας του Φρανκενστάιν της ταινίας, μια γυναίκα που θέλει ανεξαρτησία και ελευθερία, σεξουαλικά αλλά και γενικά, χωρίς να χρειάζεται να ζήσει τη ζωή της με κανόνες που έχουν θεσπίσει οι άνδρες. Είναι μια δυνατή και περήφανη...
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...