Καθ όλη τη διάρκεια της ταινίας επικρατεί ένα πέπλο μυστηρίου. Η ατμόσφαιρα σκηνοθετικά είναι συνεχώς μελαγχολική και βαριά, ακόμα και απόχρωση της εικόνας είναι σε παλ, μουντά χρώματα. Ομολογώ πως ακόμα και μέχρι 10 λεπτά πριν το τέλος ήμουν συνεχώς ευχάριστα προβληματισμένος για το πως θα εξελιχθεί και κάθε λεπτό είχε την έντασή του και την αγωνία του. Ο Λίαμ Νίσον δεν μας έχει...
Ένα ωραίο πορτρέτο ενός απλού ανθρώπου που η μοίρα τον πάει από τη Βόρεια Κορέα στον Νότο, παρά τη θέλησή του και τον αγώνα του να επανενωθεί με την οικογένειά του. Η ταινία επικεντρώνεται στην αγωνία του να επιστρέψει στη Βόρεια Κορέα. Η προθυμία του να απορρίψει κάθε πειρασμό της Νότιας Κορέας είναι ο τρόπος του να προστατεύεται τόσο από τις άγνωστες απολαύσεις του καπιταλισμού...
Ουδέν Νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο (1979)
Πρόκειται για μια πολύ καλή αντιπολεμική ταινία και προφανώς η πιο διάσημη από όλες. Δείχνει πώς οι νέοι και αφελείς, υποβάλλονται σε πλύση εγκεφάλου για να πιστεύουν ότι κατά κάποιο τρόπο είναι καθήκον τους να σκοτώνουν και να πεθαίνουν. Μεγάλα λόγια όπως Πατρίδα, Κάιζερ, Θεός, Πατριωτισμός. Αλλά στο τέλος υπάρχει μόνο καταστροφή. Αυτό είναι το μάθημα που όλοι πρέπει να λάβουμε...