Ο Jenkins σκηνοθετεί την προσαρμογή του μυθιστορήματος του '70 του James Baldwin και αυτή γίνεται μια κινηματογραφική ιστορία αγάπης που ακούει την καρδιά, με μια σκληρή αλλά τρυφερή αλήθεια που με άφησε να κλαίω και να χαμογελάω. Πρόκειται για μια καταπληκτική ταινία, τόσο οσμηρή όσο αισθησιακή, διασυνδέοντας αδιάκριτα κοινωνικά ρεαλιστικά θέματα προκατάληψης, καταπίεσης και φυλάκισης...
Χωρίς μεγάλα ονόματα και μεγάλα σκηνικά, πρόκειται για μια ταινία για την οποία έγιναν πολλές συζητήσεις και πολλές αποκρυπτογραφήσεις. Πνιγμένη στον συμβολισμό, θα σας συναρπάσει ή θα σας απογοητεύσει καθώς προς το τέλος μαθαίνετε τι είναι τι. Το σίγουρο είναι οτι θα σας εκπλήξει
Εξολοθρευτής: Σκοτεινό Πεπρωμένο (2019)
Ανάμικτα τα συναισθήματα, είναι σαν να ξανατρώς κάτι που είχες δοκιμάσει μόνο μια φορά πολύ πολύ παλιά και είχες ενθουσιαστεί....απογοητεύτηκα.....την ειδα μεχρι τελους λογο Σβαρτσ και Λιντα....περιμενες πως και πως αυτο το ''ουαααοουυυυυ'' οπως ''τοτε'' στο 1 & 2 ,αλλα μουφα....αν δεν την παρει ο Κάμερον στα ''χερια του'' μονο απο salvation θα πρεπει να περιμενουμε κατι αξιολογο......