Η ταινία είναι όντως χάλια. Έχουν μπερδέψει ιστορία με φαντασία και εξωπραγματικούς χαρακτήρες κάνοντας το ένα πράγμα που δεν έχει καμία σχέση με την ιστορία της αρχαίας Αιγύπτου. Όλα είναι οπτικά εφέ, τα πάντα είναι γυρισμένα σε στούντιο και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι και κακοφτιαγμένα. Για τους ηθοποιούς τι να λέμε... είναι πραγματικά για γέλια. Υπάρχει κάτι καλό στην ταινία;...
Σχεδόν όλα τα σκανδιναβικά Noir έχουν κάποιο είδος βιομηχανίας / εργοστασίου ως μέρος της ιστορίας τους. Το εργοστάσιο είναι ακόμα ένα μικρό πιόνι σε ολόκληρο το setup. Η νορβηγική μυθολογία απεικονίζεται με μάλλον αρκετά ακριβή τρόπο. Ο πρωταγωνιστής είναι ένας γήινος, ευάλωτος αλλά προικισμένος έφηβος και προχωρά στη σειρά με μεγάλη ηρεμία. Ποτέ δεν αισθάνεστε απογοητευμένοι με...
Διαζύγιο Θανάτου (2002)
Το «Διαζύγιο Θανάτου» είναι μάλλον ένα ριμέικ του μεγάλου «Ραντεβού στο Παρίσι», αλλά τελικά (όπως θα δείτε κι εσείς) δεν του αξίζει. Για να είμαι ειλικρινής, δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να ξανακάνουν την original ταινία αφού αυτή είναι μεγαλειώδης μέχρι σήμερα, τόσο ως θρίλερ Χίτσκοκ όσο και ως κωμωδία. Αλλά το έκαναν ξανά, και όπου στην αρχική ταινία πρωταγωνιστούσε ο Cary Grant...