Μια ωραία ταινία. Δε συμπαθώ ιδιαίτερα τον Κρις Έβανς, ούτε η ταινία με έκανε να αλλάξω γνώμη. Είναι υποτονικός στους ρόλους του, δε κάνει τη παρουσία του αισθητή. Όμως εδώ όλα γυρίζουν γύρω από τη Μέρι, την επτάχρονη ανιψιά του που είναι και το κεντρικό θέμα της ταινίας. Ένα παιδί χωρίς γονείς, απομονωμένο αλλά με εξαιρετική ευφυΐα που διεκδικείται από τη γιαγιά της με ιδιοτελή...
Μιλάμε για το απόλυτο τίποτα. Μια ηλίθια σε σενάριο ανώμαλη ταινία, πιθανόν για να κάνει εντύπωση ο σκηνοθέτης. Γεμάτο αηδιαστικές σκηνές οι οποίες δεν χρειάζονται και δεν καταλαβαίνω τον λόγο που είναι τόσο μα τόσο αηδιαστική. Να ήταν έαν splatter με zombie θα είχε νόημα. Οσκαρ βλακείας πραγματικά
Μέσα απ' το Παράθυρο (2022)
Ειλικρινά, μέχρι το 35ο λεπτό σχεδόν ήθελα να σταματήσω να το παρακολουθώ... Αφού άντεξα το crange κομμάτι, ωστόσο, βρήκα στοιχεία που ικανοποίησαν τον διψασμένο για αγάπη/δράμα έφηβο μέσα μου. Η ταινία είναι καλοδουλεμένη με όμορφη σκηνοθεσία και κινηματογράφηση, όμορφους ηθοποιούς που σε πείθουν για την ιστορία τους με τη χημεία τους και την εξαιρετική μουσική επιλογή που υποστηρίζει...