Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Μια αηδία για ανώμαλα κι ανήθικα μυαλά,η υπεροχή του τίποτα με τοποθετηση ιστορικων μορφών σε ένα μπαχαλο μπλέντερ ιδεων του ψυχασθενή πληροφοριοδότη της παγκοσμιοποιημένης καθεστηκυίας τάξης των ανόητων εφευρετών της επικείμενης κολάσεως.Δειτε την και θα με θυμηθείτε την στιγμή εκείνη.
I Love Καρδίτσα (2010)
Το «I Love Καρδίτσα» είναι μια τυπική κωμωδία, όπου η ύπαρξη αντίθετων χαρακτήρων και μια σειρά από παρεξηγήσεις οδηγούν την πλοκή. Εντάξει, η ηθοποιία δεν είναι καλή, αλλά αυτό είναι ακριβώς που θα περίμενε κανείς σε τέτοιου είδους ταινίες. Φυσικά, ούτε πρόκειται να κερδίσει κανένα βραβείο σε κάποιο διεθνές φεστιβάλ ταινιών. Ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμούμε μια ταινία που μας προσφέρει...