Πρέπει να ξεκινήσω λέγοντας οτι είμαι οπαδός του Ράσελ Κρόου. Έχει κάνει πραγματικά υπέροχη δουλειά στη διακεκριμένη καριέρα του. Ωστόσο, αυτή η ταινία δεν είναι σίγουρα μία από αυτές. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ με μια πλοκή που σας τραβάει το ενδιαφέρον, αλλά δυστυχώς το ίδιο σενάριο είναι γεμάτο με τρύπες, ασυνήθιστα γεγονότα και την ελαφρά υπερβολή της "έκρηξης" του Ράσελ Κρόου....
Αυτή η ταινία έχει όμορφη οπτική για τους θεατές: τα κοστούμια και τα σκηνικά κόβουν την ανάσα και η κινηματογράφηση είναι εντυπωσιακή. Αλλά είχα κάποια ανάμεικτα συναισθήματα όταν τελείωσε κι αυτό οφειλόταν εν μέρει στο σενάριο, που κατά διαστήματα φαινόταν βαρετό, με επιφανειακούς διαλόγους και κάποια απότομα άλματα στο χρόνο, με τα οποία προσπάθησαν να ξεπεράσουν ανεπιτυχώς...
Τα Μυστικά της Αδερφής μου (2021)
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...