Γουίλις και Μπάλντουιν (αν και στα "μεγάλα" τους" για την εποχή) σε γνωστούς ρόλους και η πρώτη πρωταγωνιστική συμμετοχή του τότε πιτσιρικά Miko Hughes, του οποίου η καριέρα μόνο λαμπερή δεν αποδείχθηκε μέχρι σήμερα. Το χιλιοπαιγμένο - ήδη από τότε (1998) - σενάριο του "πρώην πράκτορα" του FBI ή της CIA δε πείθει κανέναν και όλοι γνωρίζουν την εξέλιξη και το τέλος. Με λίγα λόγια,...
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία
Φόνος στο Λευκό Οίκο (1997)
Έλεος πια με αυτές τις κακογραμμένες ταινίες δράσης του Γουέσλει Σνάιπς, ο οποίος έχει γίνει πάμπλουτος με τα χαμηλά στάνταρτνς του μέσου αμερικανού θεατή. Και πόσες φορές πια πρέπει να μας απασχολήσει η ζωή ενός αμερικανού προέδρου κάτω από τη σκέπη του Λευκού Οίκου; Προτιμήστε κάτι άλλο by far