Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Μία πρωτότυπη ταινία το σενάριο της οποίας βασίστηκε σε ομώνυμο μυθιστόρημα που κυκλοφόρησε πέντε χρόνια πριν. Από τις εισπράξεις και την αποδοχή του κοινού αποδείχθηκε πολύ επιτυχημένη και όχι άδικα, ενώ ακολούθησαν δύο sequel το 2015 και το 2017. Με την πλειοψηφία του cast νεαρούς και αγνώστους ηθοποιούς αλλά με ένα εντυπωσιακό set-up (πέρα από το πρωτότυπο σενάριο) ακολουθεί...
Αναρχία (2014)
Πολύ κακό για το τίποτα. Αναμφισβήτητα πολλά μεγάλα ονόματα στο καστ κι αυτός είναι ίσως ο μόνος λόγος να δεις τη ταινία. Ο Ίθαν Χοκ ποτέ δε μου γέμιζε το μάτι, αλλά αυτό είναι προσωπικό. Ο Εντ Χάρις σε ρόλο που ξεφεύγει από τα στάνταρτ του. Η "Βασίλισσα" Γιόβοβιτς πανέμορφη ακόμα και στα 40 της ίσως μένει το μόνο αξιοθέατο σε αυτή τη ταινία