Μια ταινία προορισμένη για Όσκαρ, που φαινόταν από πολύ νωρίς οτι θα τα πήγαινε τέλεια. Ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο σε ένα διαφορετικό γι αυτόν ρόλο, ο Iñárritu σε μεγάλη έμπνευση, ένα πολύ δυνατό σενάριο, εντυπωσιακότατα γυρισμένη και προφανώς από τις μεγαλύτερες παραγωγές της 20th Century Fox. Δικαίως λοιπόν τα Όσκαρς, τόσα τα κερδισμένα όσο και τα προτεινόμενα. Δύσκολα δεν θα έχει...
Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Γκοτζίλα (1998)
Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...