Καθώς μεγαλώνω, αποκτώ περισσότερη εμμονή με την πολιτική, τη θρησκεία και τα χρήματα. Συχνά αναρωτιέμαι γιατί, εμείς ως άνθρωποι έχουμε δημιουργήσει μια κοινωνία βασισμένη στον φόβο και συνεχίζουμε να την επιβάλλουμε σε κάθε πολιτισμό που διαφέρει από τον δικό μας. Υπάρχει θεός ή μπορούμε να βασιστούμε μόνο στον εαυτό μας για να ζήσουμε μια ζωή κυνηγώντας έναν τρόπο να βγάλουμε...
Τα "Δάκρυα του Ήλιου" είναι μια ταινία με ένα ανθρωπιστικό μήνυμα και μια ενδιαφέρουσα πρώτη ώρα, αλλά περιέχει πάρα πολλά κλισέ του Χόλιγουντ για να αξίζει κάτι παραπάνω. Η ταινία τολμά να δείξει τους αντάρτες της Νιγηρίας και τις ενέργειές τους, τα πράγματα που βλέπουμε στις ειδήσεις σε μέρη όπως η Λιβερία και το Σουδάν. Μας δίνει μια εικόνα για το πόσο απελπιστική είναι η κατάσταση...
Στα Όρια του Αύριο (2014)
Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...