Για μενα η ταινια υπηρξε ποιητικη ονειρικη με υπεροχες εικονες απο θαλασσα και μεσα σε αυτη τη αμμουδια η πρωταγωνηστρια να περπατα ψαχνωντας για κοχυλια η την αλλαγη της ζωης της . Οι ανθρωποι της εποχης το επαρχιακο περιβαλον του χωριου η πληξη ενος γαμου και ο ερχομος του ερωτα μεσα σε γαλαζιο τουλι που στη συνεχεια βλεπουμε να φευγουν τα χρωμματα και να ερχεται η πραγματικοτητα...
Στο πρώτο λεπτό αυτής της ταινίας, η Κέιτ Μπλάνσετ δείχνει πόσο εξαιρετική ηθοποιός είναι. Ο χαρακτήρας της, ο πρωταγωνιστής μαέστρος Lydia Tár, περιμένει να ανέβει στη σκηνή. Δεν υπάρχει διάλογος, μόνο γλώσσα του σώματος. Αλλά ακόμα και χωρίς λόγια, η Μπλάνσετ δείχνει τι σκέφτεται και τι αισθάνεται η Ταρ. Η αξιοσημείωτη ερμηνεία της Μπλάνσετ είναι ένα μεγάλο μέρος αυτού που κάνει...
Η Γέφυρα των Κατασκόπων (2015)
Αν αγαπάτε το εσπιονάζ, θα λατρέψετε τη ταινία. Ωραίο το κλίμα, πρωτότυπο το σενάριο, χωρίς φανταχτερά ονόματα, με την εγγύηση του Στίβεν Σπίλμπεργκ. Γερασμένος ο Τομ Χανκς, πλην ωριμότερος, επικρατεί στη σκηνή στο ρόλο του δικηγόρου-απεσταλμένου. Ο πράκτορας της KGB Ρούντολφ, πήρε τελικά το όσκαρ, όχι όμως και ο Χανκς. Αξίζει να τη δείτε για πολλούς λόγους