Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...
Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Οι Τελευταίες Ημέρες του Αμερικανικού Εγκλήματος (2020)
Όπως φαντάζομαι ένιωσαν και όλοι αυτοί που το είδαν, αυτή η ταινία είναι τόσο χάλια, που έπρεπε να γράψω μια προειδοποίηση σε όποιον σκέφτεται να το παρακολουθήσει. Σας παρακαλώ μην τη δείτε. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες, κατάφερα να φτάσω στα 80 λεπτά από τα 140, όπου και δεν μπορούσα να αντέξω πια. Ο εγκέφαλός μου φώναζε για να σταματήσω! Μακράν το χειρότερο αυτής της ταινίας είναι...