Δε τρελάθηκα όταν την είδα, ωστόσο πρόκειται για μια αξιόλογη χολιγουντιανή προσπάθεια. Ποτέ δεν είχα σε μεγάλη υπόληψη τον Ντάουνι Τζούνιορ και γι ακόμα μια φορά επιβεβαιώνομαι. Δε "γεμιζει" τις σκηνές, σε αντίθεση με τον Ντιβάλ, ο οποίος βεβαίως δίνει άλλη βαρύτητα (εξ ου και η υποψηφιότητά του για όσκαρ στη ταινία). Το σενάριο αν και ενδιαφέρον, κρατιέται κυρίως σε δραματικούς...
Παρά το ότι από πίσω είναι το ζεύγος Ομπάμα , το ντοκιμαντέρ αυτό θα έπρεπε να παιχτεί σε κάθε σωματείο και να το δεί κάθε εργαζόμενος . Η δυστοπία δεν πρόκειται να έρθει στο μέλλον , είναι εδώ .Η Κίνα είναι η χαρά του σημερινού καπιταλιστή . Δεν ξέρω αν υπάρχει εργατικό κίνημα στην Κίνα που θα έβαζε καινούργιες βάσεις για όλο τον κόσμο ...Αν δεν υπάρχει πάει να πει ότι την έχου...
Μετά τη Λουτσία (2012)
Η δεύτερη σημαντικότερη συνεισφορά του Μεξικού στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών του 2012 είναι μια ασυνήθιστα καλή δήλωση του Μεξικού κατά του εκφοβισμού με έναν πειραματικό τρόπο, σε σκηνοθεσία του Michel Franco. Μπορεί να υποστηρίξετε ότι οι καταστάσεις που εξελίσονται εδώ φτάνουν στο άκρο αλλά ο κινηματογράφος έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί αυτό το μαγικό εργαλείο μόνο...