Καθόλου κακή, την είδα σήμερα στο ΕΡΤ flix. Στην πραγματικότητα θα έλεγα ότι για γαλλική παραγωγή ήταν αρκετά καλή. Ειδικά όταν σκέφτομαι όλες αυτές τις ίδιες ανόητες αμερικανικές ταινίες του ίδιου τύπου που μας βομβαρδίζουν τις τελευταίες δεκαετίες. Οι ηθοποιοί δεν είναι ιδιαίτερα γνωστοί, ούτε μπορούμε να πούμε ότι η ταινία έχει το super σενάριο. Τρεις μικροκακοποιοί αποφασίζουν...
Πάντα αιχμαλωτίζομαι από την ιδέα της εξύμνησης κάποιου που η ζωή του περιστρέφεται γύρω από τους θανάτους άλλων, του οποίου η «απασχόληση» είναι να κλέβει από αυτούς που δεν έχουν λόγο σε τίποτα. Αυτό που εννοώ είναι ότι ο ήρωάς μας δεν είναι εκεί για να αποδώσει δικαιοσύνη ή ακόμα και για κάποιο μεγάλο σκοπό, είναι απλά ένας μικροαπατεώνας που τυγχάνει να είναι πιο συνηθισμένος...
Η Ληστεία της Στοκχόλμης (2018)
Ο σκηνοθέτης Budreau κάνει μια πολύ ασυνήθιστη προσέγγιση στο θρίλερ της ομηρίας κάνοντας μια ταινία που δεν είναι πραγματικά τόσο συναρπαστική. Δε μοιάζει με το Σκυλίσια Μέρα με τον Αλ Πατσίνο, αλλά περισσότερο σε μια μελέτη χαρακτήρα του οποίου το έγκλημα κατέληξε να αλλάξει όχι μόνο την κατανόηση της εγκληματικής ομηρίας, αλλά και της σύγχρονης λαϊκής γλώσσας. Ο καθένας ξέρει...