Τι να πούμε τώρα γι αυτή τη ταινία...πρόκειται για την 24η ταινία που σκηνοθέτησε ο Κλιντ Ίστγουντ και από τις λίγες στις οποίες δεν συμμετείχε ως ηθοποιός. Δύο κερδισμένα όσκαρ για τον Σον Πεν και τον Τιμ Ρόμπινς και άλλες 4 υποψηφιότητες. Η δύναμη της ταινίας εκτός από τα τρία μεγάλα ονόματα είναι οι σκοτεινοί χαρακτήρες που υποδύονται. Ο Τιμ Ρόμπινς ζει μέσα στις δικές του δυστυχίες...
Τα πρώτα 30 λεπτά ήταν πολύ ελπιδοφόρα. Καλή δράση, αγωνία, υπέροχη ηθοποιία ... αλλά μόλις εμφανίζεται ένας από τους δευτερεύοντες χαρακτήρες, ο Michael, όλα διαλύονται. Όχι μόνο λόγω της ανασφαλούς και αδέξια μέτριας ερμηνείας του, που μου θύμισε κάποια φθηνή δραματική σαπουνόπερα ή ιστορία αγάπης ... αλλά επειδή αντιπροσωπεύει ένα σημείο εισόδου στο παρελθόν της Ava. Ένα βαρετό...
Η Ληστεία του Αιώνα (2018)
Βλέποντας αυτή τη ταινία, αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι οτι η αστυνομία (σε όλον τον κόσμο) δεν επιτρέπει ποτέ να συμβεί μια ληστεία (ή οποιοδήποτε έγκλημα), αν γνωρίζει εκ των προτέρων οτι θα συμβεί. Κι αυτό γιατί σκοπός της είναι να αποτρέψει το έγκλημα και όχι να επιτρέψει να συμβεί ο έγκλημα για να έχει στοιχεία να συλλάβει τους εγκληματίες. Συγκεκριμένα σε αυτήν...