Η ταινία όταν κυκλοφόρησε δεν πήρε καλές κριτικές. Μερικοί μάλιστα τη χαρακτήρισαν ως η χειρότερη ταινία του Τομ Χανκς. Σε πρώτη ανάγνωση, τα παραπάνω δεν είναι άδικα. Πράγματι η ταινία είναι λιτή, αργή, χωρίς να είναι προφανές το νόημα αυτών που συμβαίνουν αλλά ούτε να φαίνεται κάποια κατάληξη στο τέλος του τούνελ. Ωστόσο η ταινία περιέχει έναν σουρεαλισμό, ο οποίο γίνεται καλύτερα...
Δύο γείτονες, μια γυναίκα και ένας άνδρας,δημιουργούν έναν ισχυρό δεσμό αφού και οι δύο υποπτεύονται εξωσυζυγικές δραστηριότητες των συζύγων τους. Ωστόσο, συμφωνούν να διατηρήσουν τον δεσμό τους πλατωνικό για να μην διαπράξουν παρόμοια λάθη. Ανεξάρτητα από το ποιες άλλες ιδιότητες έχει αυτή η ταινία, αυτό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι το πώς υπάρχει τόσο πλούσιο χρώμα. Ναι, υποτίθεται...
Τα Μυστικά της Αδερφής μου (2021)
Είδα την ταινία λίγο πριν τα μεσάνυχτα στο θέατρο, με πολύ λίγο κόσμο... προφανώς, το στυλ της ταινίας δεν είναι το γνωστό εμπορικό, που τρέχουν όλοι σαν τα πρόβατα... Τέλος πάντων, η ταινία έχει νόημα, έχει βάθος και απόκριση στον θεατή και από εκείνη την ημέρα νιώθω τα συναισθήματα της ταινίας ανεξάρτητα από τα διάφορά της προβλήματα, τα οποία συνοψίζονται στο βάθος των αγώνων...