Γιατί κάθε φορά που υπάρχει μια νέα επιτυχημένη ταινία, θα πρέπει μετά από λίγο να κάνουν μια συνέχεια της; Το "Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι" επαναλαμβάνει σχεδόν τα πάντα από το πρωτότυπο, συν/πληνκάποια μέλη του καστ. Ελπίζω απλώς να μην κάνουν άλλη μια ταινία του στυλ "Ξέρω τι έκανες". Όχι μόνο δεν υπάρχει τίποτα που μπορούν να προσθέσουν στην ιδέα, αλλά και ο τίτλος...
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Η Ομηρία (2016)
Μια ταινία αντίγραφο διάφορων ταινιών δράσης με θέμα την επιβίωση και την ομηρία (μια πολύ χαλαρή ομηρία σε αυτή τη περίπτωση) σε συνδυασμό με ιστορίες πλούσιων εφήβων. Το σκεπτικό και η εκτέλεσή δείχνουν οτι είναι τελείως αμφίβολο να έρθουν κοντά σε κάποια από αυτές τις ταινίες. Οι κακομαθημένοι έφηβοι πλούσιων γονιών στέλνονται σε ένα στρατόπεδο επιβίωσης σε ένα απομακρυσμένο...