Ειλικρινά δεν βλέπω κάποιο μυστήριο, δεδομένου ότι πολλά - πάρα πολλά - αποκαλύπτονται από την αρχή. Όλη η ένταση στεγνώνει. Δεν υπάρχει δράμα στο δράμα. Η μόνη έκπληξη είναι ότι κάθε αρσενικός ρόλος είναι κι ένας υποψήφιος δολοφόνος-απατεώνας. Ακόμη και η μια μοναδική μεγάλη έκπληξη αποκαλύπτεται πολύ πριν αποκαλυφθεί. Δεν υπάρχει καμία σκέψη για το σενάριο. Η πρώτη χαζή σκηνή...
Η Σούζαν Σάραντον σε μεγάλη ηλικία πια, υποδύεται τη Μάρνι, μια αυταρχική μητέρα του Νιου Τζέρσεϋ, που έχει μετακομίσει στο Λος Άντζελες για δύο πολύ ιδιαίτερους λόγους. Ο πρώτος είναι να αποστασιοποιηθεί από το θάνατο του συζύγου της και ο δεύτερος για να είναι πιο κοντά στη μελαγχολική κόρη της Λόρι που είναι σεναριογράφος, τον ρόλο της οποίας παίζει η Ρόουζ Μπερν. Όμως η Λόρι...
Το Μοντέλο (2016)
Αυτή η ταινία είχε πολλές δυνατότητες. Ξέρω ότι ήταν μια υπερβολική δραματοποίηση μιας πραγματικής κατάστασης, αλλά αισθάνομαι ότι θα μπορούσε να έχει δώσει πολύ περισσότερα. Υπάρχουν μέρη της ταινίας που είναι πολύ δυνατά και μπορούν να σας ενθουσιάσουν ή να αισθανθείτε απορροφημένοι από την ταινία, αλλά αυτά χάνονται γρήγορα. Το τέλος την έσωσε κάπως. Θα ήθελα πολύ να δω ένα remake...