Το London Fields φαίνεται να είχε πολλές δυνατότητες. Η πλοκή είναι αρχικά πολύ ενδιαφέρουσα και η ατμόσφαιρα είναι σκοτεινή και αισθησιακή, κάπως neo noirish. Με το ύφος και το σκηνικό των Άγγλων γκάνγκστερ, αρχικά μοιάζει με μια διασταύρωση ταινίας του Γκάι Ρίτσι και ενός graphic novel του Frank Miller. Ωστόσο, η πραγματικότητα αποκαλύπτεται μετά από λίγο. Η πλοκή γίνεται τυχαία...
Ο Fraser μας έχει συνηθίσει σε τέτοιου είδους ελαφρές χαζοκωμωδίες. Σε αυτήν εδώ πρωταγωνιστεί σε ένα πολύ παλιό και χιλιοπαιγμένο σενάριο, αυτό στο οποιο πουλάει την ψυχή του στο διάβολο. Χαριτωμένη και εύπεπτη η ταινία, μας βοηθάει να περάσουμε ευχάριστα τη μιάμιση ώρα που διαρκεί. Πανέμορφη η Ελίζαμπεθ Χάρλεϊ (αυτή και η Κίρα Νάιτλι νομίζω ότι είναι οι πιο όμορφες ηθοποιοί του...
Ο Καθηγητής και ο Τρελός (2019)
Εδώ υπάρχει μια συναρπαστική αληθινή ιστορία, μια απίθανη συνεργασία και ένα σημαντικό βιβλίο. Και όμως ο "Καθηγητής και ο Τρελός" δεν πάσχει απλώς από σοβαρότητα, αλλά στη γενική του κατεύθυνση, ειδικά στη τρίτη του πράξη που είναι γεμάτη από συμπονετικές ομιλίες που υποτίθεται ότι είναι μεγαλοπρεπείς, αλλά σημαίνουν ελάχιστα. Ποτέ δεν θα ξέρουμε που ακριβώς η ταινία του Shemran...