Είχα πολλές προσδοκίες από αυτήν την ταινία, αλλά απογοητεύτηκα λίγο όταν την είδα. Νόμιζα ότι θα ήταν ένα αριστούργημα, αλλά δεν μου φάνηκε έτσι. Το πιο σημαντικό πράγμα για αυτήν την ιστορία είναι οι χαρακτήρες και το πρόβλημα είναι ότι οι ερμηνείες, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι αρκετά δυνατές. Δεν εννοώ ότι ο Μάγιερς και η Γιόχανσον είναι κακοί ηθοποιοί, αλλά νομίζω ότι ίσως...
Η Ναυμαχία ή αλλιώς, όταν ο κινηματόγραφος παύει να είναι τέχνη και γίνεται παιχνίδι. Να πούμε για το ταλέντο της Ριάνα; Να πούμε για τον καπετάνιο Λίαμ Νίσον; Για το σενάριο; Ως μοναδική πρωτοτυπία - ίσως άστοχη - είναι η μεταφορά του ομώνυμου παιχνιδιού στη μεγάλη οθόνη , την οποία δε μπορούμε να χειροκροτήσουμε. Τα γραφικά είναι καλά για το 2010, αλλά τίποτα άλλο. Ακόμα μια ταινία...
Δια Πυρός και Σιδήρου (2004)
Τι να πούμε γι αυτή τη ταινία...Ο Ντένζελ Ουάσινγκτον στα καλύτερά του με το παιδί-θαύμα Ντακότα Φάνινγκ, καταιγιστική δράση και μοντάζ που ζαλίζει. Δράμα, δράση και αγωνία από την αρχή μέχρι το τέλος. Και από τις λίγες φορές που το τέλος δεν είναι και τόσο happy. Με λίγα λόγια, εξαιρετική