Ο Gabriele Salvatores έκανε μια ταινία που εξελίσσεται κατά τη διάρκεια ενός πολέμου χωρίς καμία πολεμική σκηνή, παρουσιάζοντας το ελληνικό νησί ως παράδεισο στη Γη για αυτούς τους ασυνήθιστους στρατιώτες. Όλοι τους έχουν τα όνειρα και τις επιθυμίες τους, αλλά καθώς περνάει ο καιρός, μόνο ένας στρατιώτης προσπαθεί πάντα να φύγει με κάθε κόστος (θέλει να επιστρέψει στη γυναίκα του)....
Σε ένα μετα-αποκαλυπτικό τοπίο, ένας πατέρας με τον γιό του προσπαθούν να επιβιώσουν. Εξαιρετικά σκηνοθετημένη, μια δραματική ιστορία επικεντρωμένη στη σχέση των δύο πρωταγωνιστών σε ένα απόλυτα εχθρικό περιβάλλον, με κάποιες απαραίτητες σκηνές σκληρής βίας, κρατά σε επαγρύπνηση τον θεατή και συγκινεί με τη τραγικότητά της. Να τη δείτε, το προτείνω ανεπιφύλακτα
Αιγαίο SOS (2018)
Ακόμα μια άκομψη και πρόχειρη διασκευή του Σειρήνες στο Αιγαίο και παρά τη πτωτική τάση της προηγούμενης ιδίου θέματος ταινία, οι παραγωγοί εξακολουθούν να επιμένουν. Αυτό δεν είναι φυσικά η πρώτη φορά που συμβαίνει, ούτε ελληνική πρωτοτυπία. Όλοι οι παραγωγοί προσπαθούν να βγάλουν και να ξαναβγάλουν ένα αρχικά επιτυχημένο σενάριο, μέχρι να εξαντλήσουν το ακροατήριο (ή να εξαντληθούν...