Δεν κατάλαβα τι ήθελε να πει ο σκηνοθέτης με αυτήν την ταινία, γιατί τίποτα δεν φτάνει στο τέλος του. Το θέμα και η ιδέα είναι καλά, ωστόσο δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η ιστορία αναπτύσσεται: οι χαρακτήρες δεν είναι καλά οριοθετημένοι και τα συμπεράσματα ασαφή. Η σχέση της Emma Thompson και του αγοριού που πάσχει από λευχαιμία είναι κι αυτή ασαφής, όπως φαίνεται να είναι...
Λοιπόν η ταινία είναι καλογυρισμένη καλά σκηνοθετημένη με καλούς ηθοποιούς στους πρωταγωνιστικούς ρόλους και με μία ατμόσφαιρα που αντικατοπτρίζει πειστικά τη δεκαετία στην οποία αναφέρεται. Όμως το σενάριο κινείται από την αρχή έως το τέλος στη σφαίρα της φαντασίας και ουσιαστικά η Σαρλίζ θερόν εμφανίζεται ως wonder woman ή μία θηλυκή james bond. Τα παραπάνω τα έχουμε δει δεκάδες...
Ο Άλλος Μου Εαυτός (2011)
Μετα δυσκολίας μπορώ να χαρακτηρίσω την ταινία οικογενειακή, αφού το σενάριο πείθει ηλικίες με μονοψήφιο νούμερο. Ούτε και ο προφανής συμβολισμός της κούκλας πείθει. Προφανώς στην Αμερική το μοτίβο δουλεύει, αφού πληρώθηκαν τόσα μεγάλα ονόματα για να συμμετέχουν. Θα την έβλεπα μόνο παραμονή Χριστουγέννων το μεσημέρι με τη μικρή μου κόρη στα πρόθυρα ύπνου. Τίποτα παραπάνω