Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω λέγοντας ότι αυτή δεν είναι μια «εύκολη» ταινία. Το Ναχίντ είναι ένα ωραίο παράθυρο στη ζωή μιας γυναίκας στην ιρανική κοινωνία, αλλά είναι επίσης ένας ευαίσθητος προβληματισμός για τα διλήμματα και τις κρίσεις που έχουμε να αντιμετωπίσουμε κατά τη διάρκεια της ζωής μας, ανεξάρτητα από τον πολιτισμό μας. Υπάρχει ένα είδος καταπιεστικής ατμόσφαιρας σε αυτή...
Πιθανότατα η χειρότερη ταινία που εχω δει. Καταθλιπτική, Μιλαμε η γυναίκα στο τςλος ονομασε το σκυλι ΚΑΡΚΙΝΟ. το σκυλι αυτοκτονεί στο τελος, πραγματικα ο σκηνοθέτης πρέπει να ηταν σε βαρθα ναρκωτικά οταν την σκηνοθέτησε.. Η μεγα απογοήτευση. Μην την δειτε για το δικο σας καλο. Ευχαριστώ
Συνέντευξη Με Ένα Βρικόλακα (1994)
Θεωρώ οτι πρόκειται για την πιο σοβαρή προσέγγιση ταινίας με θέμα τους βρικόλακες. Τα μεγάλα ονόματα που συμμετέχουν (που δεν ήταν τότε τόσο γνωστά - οι Ντανστ, Κρουζ και Πιτ ήταν ακόμα "πιτσιρίκια") δίνουν πράγματι μια άλλη διάσταση στο σενάριο. Για την ιστορία, οι οπαδοί του μυθιστορήματος έφεραν πολυάριθμες αντιρρήσεις, ιδιαίτερα αφού η Rice αρχικά μίλησε κατά της απόδοσης του...