Από τις φορές που αναρωτιέσαι γιατί βλέπεις κάποια ταινία. Το θέμα δημοφιλές και γνωστό, αλλά ο Γκοτζίλα ελαφρώς παραποιημένος, οι Μπρόντερικ και Ρενό απλά υπάρχουν. Τα εφέ ικανοποιητικά για το 1998 αλλά τα υπόλοιπα είναι για κλάμματα. Ξεκινώντας από νωρίς με τα τεράστια γελοία ίχνη του Γκοτζίλα στο έδαφος και τους ανόητους διαλόγους του Κέβιν Νταν με τον Μπρόντερικ. Ένα ρομάντσο...
Η ταινία ξεκινάει με μια αναδρομή στην ιστορία ενός νεαρού αγοριού, του Τόμας, που εγκαταλήφθηκε από τη μητέρα του και τον ανέλαβε η επιστήμονας Ava Paige και στρατεύματα της οργάνωσης WCKD, μαζί με άλλα εγκαταλελειμμένα παιδιά. Η WCKD τοποθετεί τα παιδιά σε έναν λαβύρινθο ως μέρος επιστημονικών δοκιμών του. Χρόνια αργότερα, λίγο μετά την απόδρασή τους από τον λαβύρινθο, ο Thomas...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...