Εδώ μιλάμε για μία κλασσική κωμωδία του παλιού καλού ελληνικού κινηματογράφου που όσες φορές και να τη δεις, πάντα είναι το ίδιο ευχάριστη και διασκεδαστική όπως την πρώτη φορά! Αξέχαστες ερμηνείες, αξέχαστες ατάκες, αξέχαστο το σπίτι του κυρίου Πετροχείλου και αξέχαστη η μουσική του Γιώργου Κατσαρού. Είναι τόσο κρίμα να βλέπουμε τέτοιες αξιόλογες ταινίες που γυρίστηκαν 50 χρόνια...
Δύσκολα πήρα την απόφαση να τη δω κι ακόμα πιο δύσκολα αφότου είδα το τρέιλερ. Δε λέω, να υποστηρίξουμε τις ελληνικές παραγωγές, αλλά μέχρι ένα σημείο. Ομολογουμένως το καστ αποτελείται από πολλά και μεγάλα ονόματα, όπως συνηθίζεται στις νέες ελληνικές κωμικές ταινίες, αλλά υπάρχει σοβαρή έλλειψη σεναρίου, κινηματογραφικής σοβαρότητας και έξυπνου χιούμορ. Δεν θα σας κρύψω οτι είδα...
Η Γυναίκα του Πέμπτου (2011)
Περί τίνος πρόκειται τελικά; Λοιπόν, εξαρτάται αν πιστεύετε ότι έχει πραγματικά σημασία. Η ταινία λειτουργεί καλά ως ένα σκοτεινό και μυστηριώδες ευρωπαϊκό θρίλερ για τις δύο πρώτες πράξεις, αλλά καταρρέει σε μια σειρά από άλυτα αδιέξοδα στην τρίτη και τελευταία πράξη. Ο Ίθαν Χοκ είναι εξαιρετικός ως ο άθλιος, μπερδεμένος μυθιστοριογράφος Τομ Ρικς, και η Κρίστιν Τόμας τον στοιχειώνει...