Το Δεκα Δολοφονοι για τον Ντετεκτιβ Μαρλοου είναι μια μεγάλη γιορτή της απόλυτης πρωτοτυπίας του Ρόμπερτ Μίτσαμ. Αναγγέλλει επίσης την άφιξη του Ντικ Ρίτσαρντς ως υποσχόμενου νέου αμερικανικού σκηνοθέτη. Την ημέρα που το είδα, βρήκα τον εαυτό μου να περιγράφει ατάκες από σκηνές σε φίλους Είναι πράγματι, η πιο υποβλητική από όλες τις αστυνομικές ταινίες που γυρίστηκαν αυτή την εποχή...
Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Criminal (2016)
Πρώτον, είναι λάθος να έχουμε τον Ryan Reynolds εκτός ταινίας τόσο νωρίς. Καθώς σκοτώνεται γρήγορα, δημιουργείται ένα κενό μεγέθους αστεριού στην ταινία. Είναι μια χαρά να χρησιμοποιείς έναν άγνωστο ηθοποιό σε αυτόν τον ρόλο. Ο Kevin Costner κάνει κάποια βήματα για να γεμίσει το κενό, αλλά καθόλου αποτελεσματικά. Επίσης γρυλίζει αντί να λέει τα λόγια του. Η πρώτη του εμφάνιση είναι...