Δυστυχώς η ταινία αυτή δε σώζεται με τίποτα! Δε λέω, έχει μεγάλα ονόματα. Από την άλλη, τα "μεγάλα" ονόματα που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι τόσο πολλά... Η ιστορία; Πιο καθημερινή κι από τη δική σας! Οι χαρακτήρες; Αν εξαιρέσουμε τους δύο πρωταγωνιστές, κανείς από τους υπόλοιπους δεν βοηθάει λόγω υπερβολής. Το χιούμορ; Αφήστε καλύτερα... Με λίγα λόγια, αδιάφορη προς κακή. Την ίδια...
Και ναι, αυτή πρέπει να είναι η καλύτερη ταινία του 2017. Έχει τα πάντα και τα έχει πολύ. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις τις βραβεύσεις, το μυρίζεσαι οτι εδώ παίζεται κάτι μεγάλο. Εξαιρετικός όπως πάντα ο Γούντι Χάρελσον, πιθανόν να έπαιρνε κι εκείνος το Όσκαρ αν ο ρόλος του δε σταματούσε στη μέση της ταινίας. Ρεσιτάλ ερμηνείας και από τον Σαμ Ρόκγουελ που απέσπασε το πρώτο όσκαρ της...
Ο Δρόμος (2009)
Με το πλεόνασμα μετα-αποκαλυπτικών ταινιών που υπάρχει στον σημερινό κινηματογράφο, ο Δρόμος κάνει αυτό που πολύ λίγες ταινίες σε οποιοδήποτε είδος φαίνονται ικανές να κάνουν. Εδώ πρόκειται για μια ταινία που με τη δική της διορατικότητα αποτυπώνει τον ρεαλισμό της φρίκης ενός ολοκαυτώματος, συνδυάζοντας το απόλυτα χειρότερο δυνατό μέλλον με τα πιο βαθιά όμορφα ανθρώπινα χαρακτηριστικά...