Σε ότι με αφορά, αυτή ήταν μια από τις καλύτερες παραγωγές του Γούντι Άλεν εδώ και χρόνια. Ασχολείται με ανθρώπους Ιταλούς και Αμερικανούς εγκλωβισμένους σε ποικίλες καταστάσεις στην αιώνια πόλη. Δεν είναι μόνο οι αστείες καταστάσεις, αλλά μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πώς αυτοί οι άνθρωποι ξεφεύγουν από τις αντιπαραθέσεις για να ζήσουν μια κανονική ζωή. Από το απλό ζευγάρι...
Αν και ποτέ δε μου άρεσαν τέτοια ψυχολογικά θρίλερ με πνεύματα κτλ, τη πρώτη φορά που το είδα στο σινεμά είχα μείνει άφωνος. Κάθε φορά που το βλέπω ξανά από τότε, μου κάνει εντύπωση κάθε φορά. Σκηνοθεσία, ήχος, σενάριο, όλα είναι τόσο προσεγμένα. Καμία σχέση με όλα τα υπόλοιπα εμπορικά θρίλερ-τρόμου
Οι Ναυαγοί (2015)
Δεν είναι κακή ταινία, το μόνο πρόβλημα είναι ότι κανείς από αυτούς δεν μοιάζει να βρίσκεται στη θάλασσα για 119 ημέρες. Θα το θεωρήσω ως σφάλμα παραγωγής, για παράδειγμα, ταινίες όπως το Cast Away, το Life of Pi, ... οι ηθοποιοί σταδιακά μοιάζουν σαν να έχουν χαθεί στη θάλασσα για τόσο καιρό (αδυνατισμένοι, μαυρισμένοι , αφυδατωμένοι, με βρώμικα μακριά μαλλιά και βρώμικα σκισμένα...