Η τελευταία ταινία του Γιώργου Λάνθιμου είναι παρανοική με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και εξαιρετικά άτακτη, αλλά με άφησε κάπως ψυχρό. Η Έμα Στόουν υποδύεται το τέρας του Φρανκενστάιν της ταινίας, μια γυναίκα που θέλει ανεξαρτησία και ελευθερία, σεξουαλικά αλλά και γενικά, χωρίς να χρειάζεται να ζήσει τη ζωή της με κανόνες που έχουν θεσπίσει οι άνδρες. Είναι μια δυνατή και περήφανη...
Μια νεαρή γυναίκα από τη Λιθουανία μαθαίνει για την θεραπευτική δύναμη της αγάπης στο "The Summer of Sangaile", μια ταινία που τελικά είναι τόσο ρηχή όσο ο τίτλος της. Είναι πρωτίστως μια βιτρίνα για το άψογο μάτι της σκηνοθέτιδας Alanté Kavaïté για εντυπωσιακές συνθέσεις και την ικανότητα της να μεταμορφώσει απλές τοποθεσίες σε σχεδόν μαγικές. Το σενάριο της ωστόσο, μένει σε αυτές...
Το Σώμα (2012)
Η πλοκή φαίνεται αρκετά απλή στην αρχή, όπως και σε κάθε συνηθισμένη αστυνομική έρευνα, αλλά πηγαίνει πολύ βαθύτερα στη συνέχεια της ταινίας. Υποψιαζόμουν τα πάντα και όλους και εξακολουθούσα να μη μπορώ να βρω την απάντηση. Το τέλος ήταν εντελώς εξωφρενικό, αλλά εκτελέστηκε με τελειότητα. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας εξελίσσεται στο νεκροτομείο με πολλές ανακρίσεις και τηλεφωνικές...