Από που να αρχίσω...καταρχάς, το σενάριο είναι κλεμμένο. Όλα περιστρέφονται γύρω από το γεγονός οτι ο Κρουζ ξαναζεί συνεχώς την ίδια μέρα. Σας θυμίζει κάτι; Οπωσδήποτε θυμίζει κάτι στους παλιότερους: το εξαιρετικό "Η Μέρα της Μαρμότας", που βραβεύτηκε από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου για το πρωτότυπο σενάριο της. Για τον Τομ Κρουζ τι να λέμε τώρα...αν και είναι ατυχής επιλογή...
Μπορώ να πω πως έμεινα ευχάριστα έκπληκτος. Ναι, η ταινία έχει τα κοινωνικά της μηνύματα για τους μετανάστες, τις διαφορές και όλα τα υπόλοιπα, αλλά είναι επίσης μια αρκετά χαριτωμένη μικρή ταινία που μπορείς να την απολαύσεις έτσι απλά, χωρίς να προσπαθείς να ανακαλύψεις τα μηνύματα αυτά. Το βρήκα λίγο μπερδεμένο στην αρχή (είμαι πολύ παλαιότερης γενιάς από αυτή που στοχεύει!)...
Η Κοινωνία του Χιονιού (2023)
Έχοντας δει πολύ παλιότερα και τις δύο ταινίες με την μοιραία πτήση στις Άνδεις που συγκλόνισε την ανθρωπότητα , αυτή ομολογώ είναι σε άλλο επίπεδο. Λεπτομερέστατη , απεικονίζοντας όσο πρέπει ανάγλυφα και περιγραφικά το δυστύχημα , μεταφέροντας στο 'πετσι' του θεατη την απελπισία αλλα και τον πόνο που κυριαρχούν με ενα τέμπο αφήγησης ''ζωντανό'' ... σε βάζει "μέσα της".... Αξί...