Η αλήθεια είναι ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά στα γραφικά, τα οποία είναι πολύ αληθοφανή. Εκτός ίσως από τη σκηνή του Τζόνσον και της γυναίκας του μέσα στο φουσκωτό στο πλημμυρισμένο Σαν Φρανσίσκο, όπου φαίνεται η ένθεση των χαρακτήρων στη σκηνή. Εκτός από αυτό, δεν υπάρχει κινηματογραφικά τίποτα άλλο να προσέξουμε, καθώς σενάριο, πλοκή, ηθοποιία είναι παντελώς αδιάφορα
Ένα τίποτα με μόνο τηλεοπτικό κοινό που να μπορεί να την δει, το αμερικάνικο. Κι ενώ η αρχή φαίνεται ενδιαφέρουσα, η εξέλιξη προδίδει τη ταινία καθώς κινείται σε καταστάσεις που ΔΕΝ μας ενδιαφέρουν. Και δεν μας ενδιαφέρουν γιατί εντάξει, δεν είναι και τόσο σημαντικό ένα τέτοιο πείραμα για να μάθουμε και τα αποτελέσματα. Ίσως ο μόνος λόγος που τη δίνει κάποια βαρύτητα είναι οτι αναφέρεται...
Ο Βασιλιάς των Λιονταριών (2019)
Ο σκηνοθέτης Jon Favreau επέστρεψε και εξέλιξε τις τεχνικές που χρησιμοποιήθηκαν στο Βιβλίο της Ζούγκλας του 2016 για να δημιουργήσει μια ταινία πρωτοφανή υπερρεαλισμού. Κάποιες φορές, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη είναι μια τεχνητή δημιουργία - κάθε πλάσμα που κινείται, κάθε χόρτο, κάθε σχισμή που έχει το Pride Rock. Ο Βασιλιάς των Λιονταριών είναι...