Δεν τα κατάφερε ο Τιμ Μπάρτον σ αυτή την επανέκδοση της πρωτότυπης ταινίας του '60 καθώς υστερεί και από την original αλλά και κατά πολύ από τις μεταγενέστερες όπως Η Εξέγερση και Η Αυγή. Το σενάριο μοιάζει λίγο αδέξιο και η σκηνοθεσία φτωχή ακόμα κι αν λάβουμε υπόψη το γεγονός οτι γυρίστηκε 18 χρόνια πριν. Το ίδιο ισχύει και για τον Μαρκ Γουόλμπεργκ που στα νιάτα του δε "γεμίζει"...
Προφανώς ο τίτλος παραπέμπει στο γνωστό σύνδρομο της Στοκχόλμης όπου τα θύματα απαγωγών αναπτύσσουν κάποια συμπάθεια προς τους απαγωγείς τους. Δεν μπορώ να πω ότι η ταινία ήταν κακή αλλά είχε κάποια λογικά κενά και κυρίως το ερώτημα πως δεν βρήκε κάποιο τρόπο η Τερέζα πάλμερ να διαφύγει από το σπίτι στο οποίο ήταν περιορισμένη, καθώς και το όχι τόσο ξεκάθαρο τέλος του απαγωγέα....
Οι Τρεις Πινακίδες Έξω από το Έμπινγκ, στο Μιζούρι (2017)
Μια μητέρα νοικιάζει τρεις διαφημιστικές πινακίδες για να αμφισβητήσει τις αρχές προκειμένου να βρουν και να συλλάβουν τον δολοφόνο της κόρης της. Πραγματικά δεν μπορούσα να εντοπίσω έστω ένα πράγμα που δεν μου άρεσε. Ένα από τα καλύτερα στοιχεία αυτής της ταινίας είναι οτι είναι απρόβλεπτη. Με μια ιστορία σαν αυτή, νόμιζα ότι ήξερα πού κατευθυνόταν η ιστορία, αλλά ο σκηνοθέτης...