Μια πολυπαιγμένη συνταγή του Χόλιγουντ όπου κάποιος από μικρός γίνεται μεγάλος (στη περίπτωσή μας εδώ η Τζένιφερ Γκάρνερ) με κάποιο μαγικό τρόπο. Αν και το έχουμε δει τόσες πολλές φορές, αυτή εδώ η εκδοχή ομολογώ πως είναι πετυχημένη κι αυτό φάνηκε από το νεανικό κοινό που την παρακολούθησε. Ο πρώτος λόγος είναι το πετυχημένο δίδυμο Γκάρντερ-Ράφαλο, το ενήλικο ζευγάρι με δύο τελείως...
Το δράμα είναι υποτιμημένο, η ένταση είναι λεπτή και οι χαρακτήρες είναι και οι δύο ξεχωριστοί και πιστευτοί. Ειδική μνεία για την Κρίστεν Στιούαρτ, που καταφέρνει να είναι δώδεκα πράγματα ταυτόχρονα - τραγική αλλά όχι αξιολύπητη, δυνατή, γοητευτική, αστεία, ασυνήθιστα σέξι και χωρίς κανένα από τα κλισέ συσχετισμένο με οποιαδήποτε από τις διαβόητες ψυχικές ασθένειες του Χόλιγουντ....
Μα Φυσικά και Νοιάζομαι (2020)
Απο τις πολύ μέτριες ταινίες που έχω δει τελευταία.Το σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά,η σκηνοθεσία για κλάματα,οι ηθοποιοί κάναν ότι μπορούσαν για να περάσει το δίωρο. Ούτε κωμωδία ούτε θρίλερ.Απο την αρχη σχεδόν δεν αφήνει περιθώρια για αυταπάτες.Με εκνεύρισε και έχασα 2 ώρες τζάμπα.Δεν τη συστήνω σε κανέναν.