Τι είναι πιο αστείο από μια συμμορία ένοπλων ληστών; Δύο συμμορίες. Κάτι τέτοιο είναι η ιδέα στο "Flypaper", μια μέτρια διασκεδαστική κωμωδία που θέτει το κινηματογραφικό ερώτημα: Τι συμβαίνει όταν δύο ομάδες εγκληματιών επιχειρούν να ληστέψουν την ίδια τράπεζα την ίδια στιγμή; Η ταινία έχει αρκετές ανατροπές και εκπλήξεις παραμένοντας ενδιαφέρουσα παρά το γεγονός οτι εξελίσσεται...
Μην ακούτε κανέναν προκατειλημμένο ιδεολογικά: μια χαρά είναι η ταινία, ωραία σκηνοθεσία, μπομπάτη μουσική. Αν υπάρχει θέμα, αυτό είναι ότι μάλλον δεν παρουσιάζει σωστά μερικά πράγματα, όπως ότι δεν δείχνει το σημαντικό ρόλο του απλού κλήρου στην επανάσταση. Όσοι μιλούν για "φασιστική" ταινία, πολύ θα ήθελαν να έχει αποτύχει η επανάσταση και τότε θα βλέπαμε πώς θα καλοπερνάγανε...
Ψαρεύοντας Σολωμούς Στην Υεμένη (2011)
Υπάρχει μια ατάκα της Kristin Scott Thomas στην ταινία που λέει "Χρειαζόμαστε μια καλή ιστορία για τη Μέση Ανατολή που δεν θα έχει εκρήξεις"! Σοβαρά τώρα, το "Ψαρεύοντας Σολομούς στη Υεμένη" είναι απλά απολαυστικό για να το παρακολουθήσετε. Έχω να δω ταινία με τέτοια ευχαρίστηση από το "Hugo". Αυτό που το καθιστά τόσο απολαυστικό είναι η αίσθηση του χιούμορ, η χιουμοριστική ασέβεια...